#เอฟเฟกต์สุดหลอน

  กุ๊ก กุ๊ก กู๋~~ ทักทายกันแบบผีๆ ต้อนรับวันฮาโลวีนกันหน่อย... ส่งท้ายเดือนตุลาคมแบบนี้ หากน้องๆ มีโอกาสไปเดินตามชั้นโรงภาพยนตร์จะเห็นว่าเป็นเดือนที่มีหนังผีถี่มาก บางปีผีมาทุกสัญชาติเลยค่ะ และก็น่าแปลกว่าคนเราต่อให้กลัวผีมากขนาดไหน หนังผีก็ยังขายดี มีคนดูตลอด(ยกเว้นคนที่กลัวผีจัดๆ หนังผีก็ไม่ยอมดู) นั่นก็เป็นเพราะว่าประสบการณ์เรื่องผีไม่ได้มีกันทุกคน ดังนั้นหนังผีที่มีพล็อตเรื่องสนุก จึงเป็นเรื่องท้าทายและน่าติดตาม

            พูดถึงหนังผีแล้ว จะไม่พูดถึงสารพัดเทคนิคในการสร้างหนังผีก็ไม่ได้ เพราะเทคนิคเหล่านี้เป็นตัวสำคัญทำให้คนดูเกิดความกลัวไปกับภาพที่เห็น แม้ว่าเรื่องผีวิทยาศาสตร์จะพิสูจน์ไม่ได้ แต่วิทยาศาสตร์สามารถสร้างหนังผีให้น่ากลัวขึ้นมาได้ ไปดูกันว่าในแวดวงภาพยนตร์ ใช้ประโยชน์อะไรจากวิทยาศาสตร์มากระตุกต่อมสยองกันบ้าง

    เอฟเฟกต์สุดหลอน
           สิ่งที่จะพลาดไม่ได้ในหนังสยองขวัญ ก็คือ "ผี"  เบื้องหลังกว่าจะสร้าง "ผี" ขึ้นมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว เพราะต้องผ่านทั้งเทคนิคและความคิดสร้างสรรค์ต่างๆ เพื่อให้สมจริง ที่สำคัญคือ ภาพน่ากลัวที่ไม่คุ้นเคยเหล่านี้ติดตาคนดูอย่างดีเลยค่ะ

           สำหรับตัวละครผีทั่วไปที่เห็นได้บ่อยเน้นเทคนิคการแต่งหน้า โดยจะใช้แป้งหรือเครื่องสำอางพิเศษเข้ามาช่วย แต่ถ้ามีเอฟเฟต์เพิ่มเติม อย่างแผลเป็น ปุ่ม ตุ่ม หนอง ทั้งหลายแหล่ ก็จะต้องตกแต่งเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มรายละเอียด เช่น ใช้สีผสมอาหารหรือสารสีแดงผสมกับน้ำเพื่อทำเลือด การใช้กาวกับกระดาษทิชชู่เพื่อทำแผลเป็น แผลฟกช้ำ  เป็นต้น

           นอกจากเรื่องเมคอัพแล้ว หนังผีหรือหนังสยองขวัญหลายๆ เรื่องได้ใช้เทคโนโลยีอื่นๆ เข้ามาช่วย เช่นการสร้างหุ่นจำลอง มีทั้งแบบหุ่นนิ่งและหุ่นเคลื่อนไหว ในส่วนนี้ก็ต้องอาศัยความรู้เรื่องกายวิภาคศาสตร์และฝีมือล้วนๆ เลยจ้า สำหรับบางเรื่องก็ต้องอาศัยกลไกทางวิศวกรรมเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย พี่มิ้นท์มีตัวอย่างการสร้างหุ่นจำลองขึ้นมาใช้ในภาพยนตร์สยองขวัญ บอกได้เลยว่ายากและซับซ้อนกว่าที่คิดไว้เยอะทีเดียว ไม่รู้ว่าน้องๆ รู้จักตุ๊กตาสุดหลอนตัวนี้มั้ย เจ้า Chucky ไปดูขั้นตอนการออกแบบที่กว่าจะออกมาให้ได้ชมกัน สุดยอดมากๆ
   

    เสียงบิ๊วอารมณ์หลอน
          ลำพังเห็นแค่ภาพก็อาจไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่ถ้าเพิ่มซาวน์หลอนๆ เข้าไป จะช่วยเพิ่มความน่ากลัวอีกเท่าตัวนึง น้องๆ ลองสังเกตหนังสยองขวัญดูสิคะ แทบไม่มีเรื่องไหนไม่ใช้เสียงประกอบเลย ฉากหลักๆ ที่จะใช้เสียงประกอบมักจะเป็นฉากที่ตื่นเต้น บีบขั้วหัวใจ ลุ้นว่าจะเจอผีหรือเปล่า เช่น ฉากวิ่งหนี ฉากสงสัย ฉากที่ต้องเปิดตู้ เปิดประตู  หรือฉากที่ตัวละครต้องหันหน้า ฯลฯ ขอบอกว่าเจอฉากพวกนี้ผสมกับดนตรีทุ้มๆ รัวๆ ทีไร นิ้วทั้งสิบต้องยกขึ้นมาปิดตาทันที (ปิดตาดูหนังผี เปลืองตังค์สุดๆ)

          ดนตรีในภาพยนตร์ประเภทนี้มักจะเลือกใช้เสียงต่ำมากกว่าเสียงสูงค่ะ เพราะเสียงทุ้มๆ ต่ำๆ จะให้ความรู้สึกหดหู่ ตื่นเต้น หม่นหมอง คนดูจะลุ้นตามไปด้วย เรื่องจังหวะของเพลงก็มีผลเหมือนกัน จังหวะช้า-เร็ว ก็สร้างความน่ากลัวแตกต่างกันไป

          และที่สำคัญที่สุด ต้องยกให้เรื่องของระบบเสียง หากเราดูหนังผีที่บ้านจะไม่ค่อยน่ากลัวเท่าดูที่โรงภาพยนตร์ค่ะ เพราะทั้งภาพและเสียงของโรงภาพยนตร์จะกระหึ่ม ชัดแจ๋ว เรื่องไหนที่ทำเอฟเฟกต์มาดีๆ หลอนๆ ดูในโรงภาพยนตร์ทีได้เสียวสันหลังวาบแน่นอน

  การใช้สถานที่หรือมุมกล้องแคบๆ
       การนำเสนอภาพแคบๆ จะเพิ่มความรู้สึกอึดอัดให้กับคนดู กลัวว่าหันซ้ายไปจะเจออะไรมั้ย หันขวาไปผีต้องออกมาแน่ๆ เป็นต้น ในส่วนนี้เล่นกับจิตวิทยาเล็กๆ น้อยๆ ด้วยมุมกล้องที่นำเสนอภาพแคบๆ อาจทำให้ตัวละครดูกำลังถูกคุกคามและรู้สึกไม่ปลอดภัยนั่นเอง ดังนั้นในฐานะคนดูก็ได้แต่ลุ้นว่าผีจะออกมาตอนไหน

   แสง สี  เพิ่มขีดความกลัว
          หุ่นผีก็มีแล้ว เสียงก็มีแล้ว อีกองค์ประกอบที่ช่วยเพิ่มความหลอนไปอีกขั้นก็คือ แสงและโทนสีของเรื่อง ในภาพยนตร์สยองขวัญส่วนใหญ่นิยมใช้โทนสีดำ สีขาว หรือสีเข้มๆ เช่น น้ำเงิน น้ำตาล สีเหล่านี้เป็นสีเรียบๆ แต่มีพลังค่ะ โดยเฉพาะสีน้ำเงินจะให้ความรู้สึกเยือกเย็น สงบนิ่ง ส่วนสีดำก็เป็นสัญลักษณ์แห่งความตายและแสดงถึงเวลากลางคืน ที่สามารถเชื่อมโยงถึงเรื่องสยองขวัญได้เป็นอย่างดี

         อ่านมาถึงตรงนี้ หลายคนคงรู้สึกเหมือนกันว่าเทคนิคที่ใช้ในการสร้างหนังผีส่วนใหญ่จะเล่นกับอารมณ์ความรู้สึกของคนดูทั้งนั้นเลย คือ จะต้องทำให้เกิดความรู้สึกอึดอัด ตื่นเต้น และต้องลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป อย่างไรก็ตามโดยปกติแล้วแต่ละคนก็จะมีความกลัวต่อหนัง 1 เรื่องแตกต่างกันค่ะ เพราะมนุษย์แต่ละคนมีประสบการณ์(และจินตนาการ)แตกต่างกัน พูดง่ายๆ ว่าคนอ่อนไหวมาดูหนังผีก็อาจมีภาพติดตาและความหลอนได้มากกว่าคนที่ไม่กลัวนั่นเอง

          ถามน้องๆ บางดีกว่า เวลาดูหนังผี คิดว่าอะไรในเรื่องทำให้เรากลัวที่สุด

ขอขอบคุณข้อมูลบางส่วนและรูปภาพประกอบจาก
นทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง,
www.google.com
http://www.dek-d.com